«ناس » مخدر است؟ مخدر نیست؟!
 آیا به نظر شما «ناس » ماده
مخدر است؟ شاید باورتان نشود که این پرسش به ظاهر ساده،
پاسخ ساد ه ای ندارد. عد ه ای آن را نوعی محرک و برخی آن
را یک ماده مخدر می دانند. هر دو گروه در یک مورد، نظر
مشترک دارند؛ اعتیاد به ناس مقدمه سایر اعتیادهاست! «ناس »
يا «نسوار » چیست؟
این ماده اعتیادآور به تعبیر برخی از کارشناسان یادگار حضور
اتباع بیگانه در ایران است. به اعتقاد برخی دیگر این ماده در
شرق کشور مصرف می شد، ولی در پی مهاجرت افاغنه به سایر
استا نها در گذر زمان شاهد گسترش آن هستیم.
آری! متأسفانه مصرف این ماده در حال گسترش است.
دوستی تعریف میکرد چندی پیش در کنار نرد ه های یک
مرکز آموزشی شاهد مصرف این ماده سبزرنگ توسط تعدادی
دانش آموز در کاشمر بوده است.
آنان با دقت ماده سبز رنگی را از داخل دستمال کاغذی در
دهانشان میگذاشتند و پس از لحظاتی آن را به سوی جوی
آب پرت میکردند. دوستی دیگر با اظهار این نکته که این
ماده در بعضی از عطار یها عرضه میشود، توضیح داد که
نوع خاصی از این ماده در بسته بندی شکیل با نام «پان » نیز
عرضه می شود!

 مساجدی که پاداش خواندن نماز در آنها چندبرابر می شود.

 بنا به روایات ائمه اطهار(ع)، مساجد از جهت فضیلت متفاوتند و با یکدیگر فرق دارند، به نحوی که امام رضا (ع) از پدرانشان نقل می نمایند که امام باقر (ع) فرمودند: صَلوة فیِ المَسجِد الحَرام اَفضَل مِن ماَة اَلف صَلوةٍ فی غَیره مِن المَساجد؛ یک نماز در مسجدالحرام، برتر از صدهزار نماز در سایر مساجد می باشد.

زندگينامه امام جعفر صادق(ع)

امام جعفر صادق (ع) در پگاه روز جمعه يا دوشنبه هفدهم ربيع الاول سال 80 هجرى، معروف به سال قحطى، در مدينه ديده به جهان گشود. اما بنا به گفته شيخ مفيد و كلينى، ولادت آن حضرت در سال 83 هجرى اتفاق افتاده است. لكن ابن طلحه روايت نخست را صحيح ‏تر مى‏داند و ابن خشاب نيز در اين باره گويد: چنان كه ذراع براى ما نقل كرده، روايت نخست، سال 80 هجرى، صحيح است. وفات آن امام (ع) در دوشنبه روزى از ماه شوال و بنا به نوشته مؤلف جنات الخلود در 25 شوال و به روايتى نيمه ماه رجب سال 148 هجرى روى داده است. با اين حساب مى‏توان عمر آن حضرت را 68 يا 65 سال گفت كه از اين مقدار 12 سال و چند روزى و يا 15 سال با جدش امام زين العابدين (ع) معاصر بوده و 19 سال با پدرش و 34 سال پس از پدرش زيسته است كه همين مدت، دوران خلافت و امامت آن حضرت به شمار مى‏آيد و نيز بقيه مدتى است كه سلطنت هشام بن عبد الملك، و خلافت وليد بن يزيد بن عبد الملك و يزيد بن وليد عبد الملك، ملقب به ناقص، ابراهيم بن وليد و مروان بن محمد ادامه داشته است. كنيه مادر امام (ع) را ام فروه گفته ‏اند. برخى نيز كنيه او را ام القاسم نوشته و اسم او را قريبه يا فاطمه ذكر كرده ‏اند.كنيه آن حضرت ابو عبد الله بوده است و اين كنيه از ديگر كنيه ‏هاى وى معروف‏تر و مشهورتر است. محمد بن طلحه گويد: برخى كنيه آن حضرت را ابو اسماعيل دانسته ‏اند. ابن شهر آشوب نيز در كتاب مناقب مى‏گويد: آن حضرت مكنى به ابو عبد الله و ابو اسماعيل و كنيه خاص وى ابو موسى بوده است.

بنا به گواهی متون تاریخی و روایی، یکی از ویژگی های منحصر به فرد امام حسن مجتبی (ع)، بخشش بی مانند ایشان در بعد مادی (بخشش

مال) و معنوی (دعای مستجاب) بوده است.  

بخششی بی مانند:

 روزی امام حسن (ع) و امام حسین (ع) و عبدالله بن جعفر به راه حج می رفتند. پس زاد و توشه‌ ی آنان از میان رفت. گرسنه و تشنه به خیمه ‌ای رسیدند که پیرزنی در آن زندگی می کرد. از او آب طلب کردند. پس پیرزن با مهربانی گفت: این گوسفند را بدوشید و شیر آن را با آب بیامیزید و بیاشامید.
سپس از او غذا خواستند، گفت: همین گوسفند را داریم، بکشید و بخورید. یکی از آنان گوسفند را ذبح کرد و از گوشت آن مقداری بریان کرد و همه خوردند و سپس همانجا به خواب رفتند.

چرا محرم؟! پیش از اسلام عرب، جنگ در این ماه را حرام می‌دانست و ترک مخاصمه می‌کرد؛ لذا از آن زمان این ماه بدین اسم نامگذاری شد.(1) و روز اول محرم را اول سال قمری قرار دادند.(2) در توضیح این که چرا ماه‌های دیگر که جنگ در آنها حرام است، محرم نامیده نمی‌شود می‌توان گفت: چون ترک جنگ از این ماه شروع می‌شد به آن محرم گفتند.این ماه در مکتب تشیع یادآور نهضت حضرت سیدالشهدا و حماسه‌ جاودان کربلاست.

این ماه، یادآور دلاورمردی‌های یاران با وفای اباعبدالله الحسین(علیه السلام)، فداکاری‌های زینب کبری(سلام الله علیها)، حضرت سجاد(علیه السلام)، و همه‌ اسرای کاروان امام حسین(علیه السلام)، است. این ماه، یادآور خطبه‌ها و شعارهای آگاهی‌بخش سالار شهیدان، نطق آتشین حضرت زینب(سلام الله علیها) و خطابه‌ غرّای زین العابدین(علیه السلام)، است.

این ماه، یادآور استقامت حبیب بن مظاهر و شهادت عون و جعفر است.

آری این ماه، ماه پیروزی حق بر باطل است.

محرم از منظر ائمه(علیهم السلام)
شیعیان از امام رضا(علیه السلام)، چنین نقل شده است:

«وقتی محرم فرا می‌رسید، پدرم خندان دیده نمی‌شد، حزن و اندوه تا پایان دهه‌ اول بر او غالب بود و روز عاشورا، روز حزن و مصیبت و گریه ایشان بود.»(3)

همچنین حضرت امام رضا(علیه السلام) درباره‌ عاشورا می‌فرماید:

«کسی که عاشورا روز مصیبت و اندوه و گریه‌اش باشد، خداوند قیامت را روز شادمانی و سرور او قرار خواهد داد.»(4)

 اعمال شب اول ماه محرم ....

1.حضرت سجاد ( ع )
  2.پيام خون و شهادت
  3.امام سجاد ( ع ) در دمشق
  4.حرکت به مدينه
  5.صحيفه سجاديه
 

حضرت سجاد ( ع )
نام معصوم ششم علی ( ع ) است . وی فرزند حسين بن علی بن ابيطالب ( ع ) و ملقب به "سجاد" و "زين العابدين " مي باشد . امام سجاد در سال 38هجری در مدينه ولادت يافت . حضرت سجاد در واقعه جانگداز کربلا حضور داشت ولی به علت بيماری  و تب شديد از آن حادثه جان به سلامت برد ، زيرا جهاد از بيمار برداشته شده است و پدر بزرگوارش - با همه علاقه ای که فرزندش به شرکت در آن واقعه داشت - به او اجازه جنگ کردن نداد . مصلحت الهی اين بود که آن رشته گسيخته نشود و امام سجاد وارث آن رسالت بزرگ ، يعنی امامت و ولايت گردد . اين بيماری موقت چند روزی  بيش ادامه نيافت و پس از آن حضرت زين العابدين 35سال عمر کرد که تمام آن مدت به مبارزه و خدمت به خلق و عبادت و مناجات با حق سپری شد . سن شريف حضرت سجاد ( ع ) را در روز دهم محرم سال 61هجری که بنا به وصيت پدر و امر خدا و رسول خدا ( ص ) به امامت رسيد ، به اختلاف روايات در حدود 24 سال نوشته اند . مادر حضرت سجاد بنا بر مشهور "شهربانو" دختر يزدگرد ساسانی بوده است . آنچه در حادثه کربلا بدان نياز بود ، بهره برداری از اين قيام و حماسه بی نظير و نشر پيام شهادت حسين ( ع ) بود ، که حضرت سجاد ( ع ) در ضمن اسارت با عمه اش زينب ( ع ) آن را با شجاعت و شهامت و قدرت بی نظير در جهان آن رو فرياد کردند . فريادی که طنين آن قرنهاست باقی مانده و - برای هميشه - جاودان خواهد ماند . واقعه کربلا با همه ابعاد عظيم و بی مانندش پر از شور حماسی و وفا و صفا و ايمان خالص در عصر روز عاشورا ظاهرا به پايان آمد ، اما مأموريت حضرت سجاد ( ع ) و زينب کبری ( س ) از آن زمان آغاز شد . اهل بيت اسير را از قتلگاه عشق و راهيان به سوی  "الله " و از کنار نعشهای پاره پاره به خون خفته جدا کردند . حضرت سجاد ( ع ) را در حال بيماری بر شتری بی هودج سوار کردند و دو پای  حضرتش را از زير شکم آن حيوان

دومين فرزند برومند حضرت علي و در روز سوم ماه شعبان سال چهارم هجرت فاطمه ، که درود خدا بر ايشان باد، در خانه وحي و ولايت چشم به جهان گشود.

شرح مناسبت:

۱- حضرت فاطمه ‏ي زهرا، دختر نبي‏ مكرّم اسلام در سال پنجم بعثت، هشت سال قبل از هجرت، در مكه به دنيا آمد. ام ابيها،ام الحَسَنين، اُمُّ السِّبطَين وامُّ الائمَه از كُنيه‏ هاي آن بانو و صديقه، كبري، بتول، سيّده‏ ي نساءالعالمين، مطهّره، راضيه، مرضيه، طاهره و محدثه و... از القاب آن حضرت است. مادرش، خديجه بنت خويلد مي‏ باشد. فاطمه‏ ي زهرا، فرزند رسول اللَّه(ع)، همسر وليُّ اللَّه و مادر اوصياء اللَّه است كه خداوند در آيه ‏ي تطهير، به پاكي او شهادت مي‏دهد. او بهترين زنان از گذشتگان و آيندگان تا روز قيامت مي‏باشد و سيده‏ي همه زنان عالم است. صديقه ‏ي طاهره، در مقام تقوا و عصمت و طهارت به جايي رسيد كه رسول خدا(ص) غضب و خشنودي آن بانو را غضب و خشنودي خداوند معرفي مي‏كند. يكي از يادگارهاي حضرت زهراي مرضيّه(س) تسبيحِ آن بزرگوار در تعقيب نمازها است كه در روايات امامان(ع) به نام تسبيح حضرت زهرا، آمده است. 
۲- حضرت آيت ‏اللَّه العظمي سيد روح ‏اللَّه موسوي معروف به امام خميني(ره) در ۲۰ جمادي ‏الثاني سال ۱۳۲۰ قمري برابر با اول مهر سال ۱۲۸۱ شمسي و مصادف با ميلاد با سعادت حضرت فاطمه‏ ي زهرا(س) از پدري به نام "سيدمصطفي موسوي" و مادري به نام "هاجر احمدي" متولد گرديد. در كودكي پدر را از دست داد چرا كه سيد مصطفي پدر ارجمند امام خميني(ره) كه از روحانيون مبارز و داراي نفوذ كلمه بود، از سوي جعفرقلي خان و رضاقلي سلطان خميني(از اشرار منطقه) مورد سوءقصد قرار گرفت و به شهادت رسيد. پس از مدتي حضرت امام(ره) دروس ابتدايى خود را در زادگاه خود گذراند. سپس در محضر آيت‏اللَّه شيخ عبدالكريم حائري در اراك حاضر شد و سال‏ها از معظم له بهره بُرد. پس از تأسيس حوزه‏ي علميه‏ي قم به همراه استاد، راهي آن شهر گرديد. با ارتحال آيت‏اللَّه العظمي بروجردي فعاليت‏ هاي سياسي خود را آغاز نمود و پس از چندي به عنوان دشمن سرسخت رژيم پهلوي در برابر شاه ايستاد. رژيم نيز ايشان را به تركيه تبعيد نموده و سرانجام پس از نزديك ۱۵ سال دوري از وطن در حالي كه كشور، مشتاق حضور معظم له بود، وارد تهران گرديد و رهبري انقلاب اسلامي ايران را به عهده گرفت.

منبع : برنامه روزشمار تاريخ ازمركز پژوهشهاي صدا و سيما

آیات و روایات متناسب :

ولادت حضرت زهراعليها السلام

قرآن کریم:

إنّا أعطَيناكَ الكَوثَرَ فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَر

همانا ما كوثر را به تو عطا كرديم پس براي پروردگارت نماز بخوان و قرباني كن

كوثر ، آيه ۲ - ۱ .

پيامبرصلي الله عليه وآله :

فاطِمَةُ أَعَزُّ النّاسِ عَلَيَّ

فاطمه عزيزترين مردم نزد من است

بشارة المصطفي ، ص ۷۰ .

پيامبرصلي الله عليه وآله :

مَن أَحَبَّ فاطِمَةَ ابنَتي فَهُوَ فِي الجَنَّةِ مَعي

هر كس دخترم فاطمه را دوست داشته باشد ، در بهشت با من همراه خواهد بود

بحار الأنوار ، ج ۲۷ ، ص ۱۱۶ .

سخنان برگزيده

حضرت فاطمه ‏عليها السلام :

مَن أصعَدَ إلَي اللَّهِ خالِصَ عِبادَتِهِ أهبَطَ اللَّهُ إلَيهِ أفضَلَ مَصلَحَتِهِ

هر كه خداوند را بي‏پيرايه عبادت كند ، خداوند برترين مصلحتش را نثار او مي‏كند

بحار الأنوار ، ج ۷۰ ، ص ۲۴۹ .

حضرت فاطمه سلام الله ‏عليها :

فَرَضَ اللَّهُ الصَّلاةَ تَنزِيهاً مِنَ الكِبرِ

خداوند نماز را براي دوري از كبر واجب كرد

بحار الأنوار ، ج ۸۲ ، ص ۲۰۹ .

حضرت فاطمه‏ سلام الله عليها :

نَحنُ وَسيلَتُهُ في خَلقِهِ و نَحنُ خاصَّتُهُ و مَحَلُّ قُدسِهِ

ما [اهل‏بيت] دست آويز الهي مردمان ، بر گزيده خدا و منزلگاه قدس [و پاكي ]اوييم

شرح نهج‏البلاغه ، ابن ابي‏الحديد ، ج ۱۶ ، ص ۲۱۱ .

حضرت فاطمه‏ سلام الله عليها :

فَجَعَلَ اللَّهُ . . . إطاعَتَنا نِظاماً لِلمِلَّةِ و إمامَتَنا أماناً لِلفُرقَةِ

خدا اطاعت از ما را رشته سامان ملّت ، و امامت ما را مايه ايمني از تفرقه قرار داده است

الإحتجاج ، ج ۱ ، ص ۱۳۴ .

حضرت فاطمه‏ سلام الله عليها : در جواب امام حسن ‏عليه السلام كه پرسيده بود : چرا براي همسايگان و ديگران دعا مي‏كني و براي خود دعا نمي‏كني؟ فرمود :

الجارُ ثُمَّ الدّارُ

اوّل همسايه ، سپس خانه خود

علل الشرائع ، ج ۱ ، ص ۱۸۳ .

حضرت فاطمه‏ سلام الله عليها :

خِيارِكُم أليَنُكُم مَناكِبَهُ و أكرَمُهُم لِنِسائِهِم

بهترين شما كساني‏اند كه با مردم نرم‏ترند و زنان خويش را بيشتر گرامي مي‏دارند

دلائل الإمامه ، ص ۷۶ .

حضرت فاطمه سلام الله ‏عليها :

خَيرٌ لِلنِّساءِ أن لايَرَينَ الرِّجالَ و لايَراهُنَّ الرِّجالُ

براي زنان بهتر است كه [بدون ضرورت] مردان نامحرم را نبينند و نامحرمان نيز آنان را نبينند

بحار الأنوار ، ج ۱۰۴ ، ص ۳۶ .

روز مادر

قرآن کریم:

و وصَّينَا الإنسانَ بِوالِدَيهِ إحساناً حَمَلَتهُ أُمُّهُ كُرهاً و وَضَعَتهُ كُرهاً)

ما به انسان سفارش كرديم كه به پدر و مادرش نيكي كند ؛ مادرش او را با رنج حمل كرد و با رنج بر زمين نهاد

احقاف ، آيه ۱۵ .

پيامبرصلي الله عليه وآله :

الجَنَّةُ تَحتَ أقدامِ الاُمَّهاتِ

بهشت زير قدم‏هاي مادران است

ميزان الحكمه ، ح ۲۲۶۹۱ .

پيامبر صلي الله عليه وآله :

مَن سَرَّهُ أن يُمَدَّ لَهُ فِي عُمرِهِ و يُزادَ في رِزقِهِ فَليَبَرَّ والِدَيهِ

هركه خوش دارد عمرش دراز و روزي‏اش بسيار شود ، به پدر ومادرش نيكي كند

ميزان الحكمه ، ح ۲۲۶۷۱ .

امام علي ‏عليه السلام :

بِرُّ الوالِدَينِ أكبَرُ فَريضَةٍ

نيكي به پدر و مادر بزرگ‏ترين فريضه است

ميزان الحكمه ، ح ۲۲۶۷۳ .

امام سجّاد عليه السلام :

وَ أمّا حَقُّ اُمِّكَ فَأنْ تَعلَمَ أنَّها حَمَلَتكَ حَيثُ لايَحتَمِلُ أَحَدٌ أَحَداً و أعطَتْكَ مِن ثَمَرَةِ قَلبِها مالا يُعطِي أحَدٌ أحَداً

حقّ مادرت بر تو اين است كه بداني او تو را در جايي حمل كرده است كه هيچ كس ديگري را حمل نمي‏كند و از ميوه دلش آن به تو داد كه هيچ كس به ديگري نمي‏دهد

الأمالي ، صدوق ، ص۴۵۳ .

امام رضا عليه السلام :

إنَّ اللَّهَ أمَرَ بِالشُّكرِ لَهُ و لِلوالِدَينِ ، فَمَن لَم يَشكُر والِدَيهِ لَم يَشكُرِ اللَّهَ

خداوند به سپاس‏گزاري از خود و پدر و مادر فرمان داده است ؛ پس هر كه از پدر و مادرش سپاس‏گزاري نكند ، خداوند را سپاس نگفته است

الخصال ، ص ۱۵۶ .

روز زن

پيامبر صلي الله عليه وآله :

مَنِ اتَّخَذَ زَوجَةً فَليُكرِمها

هر كس همسري اختيار كند ، بايد او را گرامي بدارد

مستدرك الوسائل ، ج ۱ ، ص ۴۱۲ .

پيامبر صلي الله عليه وآله :

إذا صَلَّتِ المَرأةُ خَمسَها و صامَت شَهرَها و أحصَنَت فَرجَها و أطاعَت بَعلَها فَلَتَدخُلُ الجَنَّةَ مِن أيِّ أبوابٍ شاءَت

هرگاه زني نمازهاي پنج‏گانه‏اش را به جاي آورد ، و ماه رمضان را روزه بگيرد، و دامنش را پاك نگه دارد ، و از شوهرش فرمان ببرد ، از هر دري كه بخواهد وارد بهشت مي‏شود

كتاب من لايحضره الفقيه ، ج ۳ ، ص ۴۴۱ .

امام علي‏ عليه السلام :

إنَّ المَرأَةَ رَيحانَةٌ و لَيسَت بِقَهرَماَنةٍ

زن گل است و لطيف ، نه دلير

نهج البلاغه ، نامه ۳۱ .

امام صادق‏ عليه السلام :

أكثَرُ الخَيرِ فِي النِّساءِ

بيشتر خوبي‏ها در زنان است

كتاب من لايحضره الفقيه ، ج ۳ ، ص ۳۸۵ .

امام صادق‏ عليه السلام :

إنَّ اللَّهَ جَعَلَ لِلمَرأةِ أن تَصبِرَ صَبرَ عَشرَةِ رِجالٍ

خداوند صبر و تحمّلِ ده مرد را به زن عطا كرده است

الكافي ، ج ۵۰ ، ص ۳۳۹ .

امام صادق ‏عليه السلام :

لَيسَ لِامرَأةٍ خَطَرٌ لا لِصالِحَتِهِنَّ ولالِطالِحَتِهِنَّ

براي زن بهايي نمي‏توان تعيين كرد ، نه براي خوب آنها و نه براي بدشان

ميزان الحكمه ، ح ۷۸۴۷ .

در میان بنی اسرائیل عابدی بود. وی را گفتند : فلان جا درختی است و قومی آن را می پرستند. عابد خشمگین شد ،

برخاست و تبر بر دوش نهاد تا آن درخت را برکند.

ابلیس به صورت پیری ظاهر الصلاح ، بر مسیر او مجسم شد، و گفت: ای عابد ، برگرد و به عبادت خود مشغول باش! عابد گفت : نه ، بریدن درخت اولویت دارد. مشاجره بالا گرفت و درگیر شدند. عابد بر ابلیس غالب آمد و وی را بر زمین کوفت و بر سینه اش نشست.

ابلیس در این میان گفت: دست بدار تا سخنی بگویم ، تو که پیامبر نیستی و خدا بر این کار تو را مامور ننموده است، به خانه برگرد ، تا هر روز دو دینار زیر بالش تو نهم؛ با یکی معاش کن و دیگری را انفاق نما و این بهتر و صوابتر از کندن آن درخت است